der Freitag- Christine Keilholz: MYANMAR. Mας θυμίζει κάτι? Ποιός κλαίει σήμερα? ΑΝΤΙ ΝΑ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΕΙ ΤΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ, ΥΙΟΘΕΤΕΙ ΤΗΝ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΩΝ ΣΤΡΑΤΗΓΩΝ ΤΗΣ

ΤΑ ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ ΟΙ ΣΤΑΤΗΓΟΙ ΤΗΣ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ,  ΒΙΑΖΟΝΤΑΣ ΚΑΙ ΒΑΣΑΝΙΖΟΝΤΑΣ ΣΤΟ ΡΥΘΜΟ ΤΗΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ

THS09102017

Τέλος το παραμύθι
Η Aung San Suu Kyi δεν είναι πλέον η εικόνα της Δύσης εξαιτίας της εκδίωξης της εθνικής σουνίτικης μειονότητας Rohingya στη Μυανμάρ.

Το έγκλημα στην Μυανμαρ. Σας θυμίζει κάτι? Ποιός κλαίει σήμερα?
http://www.abc.net.au/news/2017-09-13/relatives-pull-dead-children-from-water/8933916
 
Στην κλίμακα πολιτικού και κοινωνικού ήθους της Δύσης, η Aung San Suu Kyi κατατάχθηκε ακριβώς πίσω από τον Δαλάι Λάμα και πολύ πριν από την Γιούλια Τιμοσένκο. Στο πρόσωπό της προβλήθηκε  μια εξιδανίκευση - η πολιτική ανυπακοή, η μη βία, και η υπόσχεση για δημοκρατία. Λουλούδια στα μαλλιά σε αντίθεση με τις επωμίδες των συνταγματαρχών, που κράτησαν τη Μυανμάρ υπο έλεγχο πολλά χρόνια. Ως είδωλο, η Suu Kyi φαινόταν μια  άψογος βουδίστρια, μια  πολιτικός  η οποια  ηθελε να σε μια συνεχή διαδικάσια να ανανεώνει αυτή την εντύπωση προς τα έξω. Εκείνοι που θα μπορούσαν να το τολμήσουν,  την είδαν σαν μια μετενσάρκωση του Μαχάτμα Γκάντι. Ενέπνευσε το ιδανικό σταυροδρόμι της ταπεινότητας και της εξουσίας και ποτέ δεν χρειάστηκε να χρησιμοποίησει την τελευταία.

Από το 2010, στα πόδια της βρισκόταν όλος σχεδόν ο λαός της Μυανμάρ. Μετά από 15 χρόνια κατ 'οίκον περιορισμό, οι στρατηγοί είχαν συνειδητοποιήσει εκείνη την εποχή κάτι: να οργανώσουν τους εαυτούς τους και να αφήσουν την κατ' οικον περιορισμένη ελεύθερη για να μπορουν να παραμείνουν στην κυβέρνηση. Επιβεβαιώθηκαν τελικά. Μετά τις εκλογές στα τέλη του 2015, η Suu Kyi  με την Εθνική Ένωση για τη Δημοκρατία (NLD)  μαζί με τα μικρότερα κόμματα, κατείχε την πλειοψηφία των δύο τρίτων στο κοινοβούλιο. Έτσι, η βραβευμένη με το Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης το 1991 εξελέγη επίσημα ως «κρατικός σύμβουλος», στην πραγματικότητα όμως ήταν υπουργός της κυβέρνησης και υπουργός Εξωτερικών, αλλά οι αντίπαλοί της δεν έμειναν χωρίς αξίωμα. Τρεις στρατηγοί ανέλαβαν τις στρατηγικές υπηρεσίες άμυνας, εσωτερικών υποθέσεων και ελέγχου των συνόρων!!  Οι αμφιβολίες γεννηθηκαν αμέσως.
 

Το τι συμβαίνει στη Μυανμάρ, μετά από όλα αυτά, θυμίζει τις υπερβολές στη Σουδανική επαρχία του Νταρφούρ, όπως τότε οι αραβικές πολιτοφυλακές απέλασαν εκεί πριν από δέκα χρόνια, τον μη αραβικό πληθυσμό. Η κατηγορία της γενοκτονίας δεν ήταν λίγο, οπότε το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο το διαπίστωσε και δίωξε τον υπεύθυνο Πρόεδρο Umar al-Bashir.
 

Ενα μείγμα από αλήθειες και μισές αλήθειες
Σίγουρα, η Suu Kyi δεν είναι τόσο βεβαρυμένη. Μόνο πρέπει να αναφερθεί το πως δικαιολογήθηκε σε μια ομιλία της λέγοντας ένα μείγμα απο αλήθειες και μισοαλήθειες,  δηλαδή, οτι η σημερινή κυβέρνηση είναι μόνο 18μήνες στην εξουσία. Αυτό ακούγεται σαν "μόλις ξεκινήσαμε να κυβερνούμε". Αν  είναι  έτσι, τότε μόνο για το πολιτικό μέρος της εκτελεστικής εξουσίας.Είναι προφανές ότι τα τρια σημαντικά πόστα της κυβέρνησης των στατιωτικών δεν ειχαν πρόβλημα για να δράσουν αμέσως. Ξεκίνησαν και έκαιγαν τα χωριά.

Αντί να τους επιπλήξει, υιοθέτησε η Suu Kyi την ερμηνεία και τις δικαιολογίες του στρατού και είπε: «Μετά από αρκετούς μήνες κατά τους οποίους βασίλευε η ειρήνη και ησυχία , στις 25 Αυγούστου, 30 φυλάκια της αστυνομίας δέχθηκαν επίθεση από ένοπλες ομάδες.» Στην καλύτερη περίπτωση, είναι ένα μέρος της αλήθειας. Η συγκεκριμένη επίθεση ξεκίνησε στις  25 Αυγούστου στην πραγματικότητα, με επιθέσεις ένοπλων ομάδων Rohingya. Ομως εξακολουθεί να επικρατούν στη βόρεια Πολιτεία του Rakhine, διώξεις των μειονοτήτων, τωρα και πολύ καιρό και δεν έχουν ούτε ησυχία ούτε ειρήνη. Εκατοντάδες Rohingya εμποδίστηκαν να πάνε τη δουλειά τους και να σιτίσουν την οικογένεια τους. "Δεν είναι η πρόθεση της κυβέρνησης της Μυανμάρ να απορρίψει την ευθύνη της", δήλωσε η Σούου Κύι. "Καταδικάζουμε όλες τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και όλες τις μορφές παράνομης βίας".

 
Στην πραγματικότητα η κυβέρνησή και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης που βρισκόταν κοντα στη κυβέρνηση απέδιδαν την ευθύνη για τη θρησκευτική σύγκρουση συνέχεια σε «εξτρεμιστές τρομοκράτες» χωρίς καν να αναφέρουν την βία των δυνάμεων ασφαλείας. Οι δορυφορικές εικόνες το αποδεικνύουν όμως: Ολόκληρα χωριά της Rohingya κάηκαν και  στοχευμένα συγκεκριμένες υπαρξιακές καταστάσεις καταστράφηκαν. Για τα θύματα αυτής της Νύχτας του Βαρθολομαίου, παρέμεινε μόνο η φυγή προς το Μπαγκλαντές. 

 

Το γραφείο της Suu Kyi είχε δημοσιεύσει στις 5 Σεπτεμβρίου στη δική της  σελίδα στο Facebook: Οι δυνάμεις ασφαλείας συνέχισαν να «καθαρίζουν» στο δρόμο τους, όπως αποδεικνύεται από τη δήλωση του Πρωθυπουργού στις 20 Σεπτεμβρίου - που εμμέσως το επιβεβαίωσε -. «Περίπου το 50 τοις εκατό των μουσουλμανικών χωριών είναι άθικτο», ήταν. Αυτό ήταν το αντίστροφο, ενώ το άλλο 50% στην καλύτερη περίπτωση υπήρχε μόνο σε ίχνη. Όσον αφορά το δορυφορικό υλικό, το Human Rights Watch υποθέτει ότι 214 χωριά καταστράφηκαν σχεδόν εντελώς. Με άλλα λόγια, κανείς δεν μπορεί να επιστρέψει εκεί. Μάλλον οφείλουν να μη ξαναγυρίσουν Για περίπου 400.000 άτομα, το 50% της εθνότητας των Rohingya , η μοναδική λύση παρέμεινε το άσυλο στο Μπαγκλαντές, η κυβέρνηση του οποίου δεν μπορεί να το αποδεχτεί.
Lutz Herden | Εκδοση 39/2017, 29.09.2017  Der Freitag, Απόδοση απο την Γερμανική Dr rer. pol. Νικος Θεοδοσάκης